SYSTEMATYKA, WYGLĄD
Kiełb krótkowąsy należy do rodziny
karpiowatych.
Posiada wydłużone, lekko spłaszczone brzusznie ciało i pyszczek skierowany ku dołowi. Przypomina więc trochę brzanę-wynika to z faktu, że obie ryby żyją przy dnie bieżących wód.

Pyszczek kiełbia jest zaopatrzony w parę wąsików, które pomagają mu znaleźć pokarm.

Kiełb jest żółtawy, ciemno nakrapiany. To pozwala mu się ukryć w naturalnym środowisku. Wzdłuż linii bocznej posiada rząd ciemnych plam.
Także płetwy są upstrzone ciemnymi cętkami, co różni ten gatunek od będącego pod ochroną kiełbia białopłetwego (Gobio albipinnatus), którego płetwy są pozbawione wzorków.
Inny pokrewny gatunek, także będący u nas pod ochroną-kiełb Kesslera (Gobio kessleri)-od tych dwóch gatunków różni się wydłużonymi wąsami i pyskiem.

Kiełbie są niewielkimi rybami-przeciętnie osiągają długość 10-15cm, jednak mogą dorosnąć do 20cm.

ŚRODOWISKO ŻYCIA
Kiełb krótkowąsy zamieszkuje przeważnie rzeki bieżące, najchętniej o piaszczystym dnie
. Występuje także w kanałach i wodach stojących. Zdecydowanie preferuje czystą i dobrze natlenioną wodę.
Zwykle występuje stadnie.
Pospolity w Polsce
.

POŻYWIENIE
Kiełbie pobierają pokarm mięsny-skąposzczety, larwy owadów, czasami rybi wylęg. Wyszukują go w dnie za pomocą wrażliwych na wibracje i zapachy
wąsików.

ROZRÓD
Kiełbie odbywają tarło w maju i czerwcu. Ikra ma postać niewielkich bryłek, jest kleista.
Młode kiełbie po wylęgnięciu żywią się planktonem zwierzęcym-rozwielitkami, oczlikami itp.

METODY POŁOWU
Kiełbie złowić jest niezwykle łatwo. Często należą do pierwszych zdobyczy początkujących wędkarzy. Biorą zarówno na przepływankę jak i lekką gruntówkę.
Szczególnie łapczywie atakują dżdżownice, ale także ochotka, białe robaczki, larwy jętek i chruścików itp. drobne, zwierzęce przynęty nie ujdą ich uwadze.

REGULAMIN
POŁOWU
Kiełb krótkowąsy nie posiada wymiaru i okresu ochronnego, natomiast dzienny limit połowu wynosi 5 kg